We moeten toegeven; de zon heeft deze zomer wat te wensen overgelaten. Toch probeerden wij met onze negen speciale Vlammers voor dat beetje extra warmte te zorgen. Want iedereen kan met iets kleins van zichzelf, iets groots betekenen voor de ander! Je geeft geluk zo door én je wordt er ook zelf gelukkiger van. Win-win, toch?! Vandaag zetten we deze zomervlammers nog eens op een rijtje.
Met Vlamdragers wil ik tonen dat er zoveel mensen zijn die iets goeds doen om hun stukje van de wereld iets beter en mooier te maken. Zij staan zelden in de spotlight, want daar is het hen helemaal niet om te doen.
Twee maanden geleden moest ik een operatie ondergaan en ik had daar enorm veel schrik voor. Het zou mijn laatste operatie worden, maar ik had écht genoeg van ziekenhuizen en van dingen die konden mislopen! Eén van mijn beste vriendinnen werkt als verpleegster op het operatiekwartier. Ze regelde al haar shiften, zodat ze tijdens de operatie bij mij kon zijn.
Tijdens het wachten voor de operatie, kwam ze grapjes maken zodat ik vergat waarom ik daar lag. Toen ik even later panikeerde, droogde zij mijn tranen. Ze hield mijn hand vast toen ik onder narcose ging en het laatste wat ik hoorde was zij die fluisterde dat alles goed ging komen. Ze stond naast mijn bed toen ik terug wakker werd, om me gerust te stellen dat alles oké was.
Een klein gebaar van haar, maar het betekende de wereld voor mij! Geluk is geven, maar evengoed ook kunnen ontvangen en dat heb ik de laatste tijd ook geleerd :).
Mijn eerste Vlamdrager, geluksonderzoeker Leo Bormans, vertelt dat je met kleine gebaren geluk kunt doorgeven. Hij vergelijkt geluk met een knikker. “Als knikkers ons iets leren, dan is het dat ze de essentie van geluk bevatten. Ze zijn mooi en ze schitteren, maar ze zijn ook hard en pijnlijk. Net zoals het leven.
Het geluk zit in het tikken van de knikkers tegen elkaar. Wij geven dat door aan elkaar. Het gaat niet om de knikkers, het gaat om het spel. Als wij met z’n allen elke dag iets kunnen doen, een daad stellen van betekenis, dan tikken die knikkers tegen elkaar. Geluk is geen moment, maar een aaneenschakeling van momenten."
Deze zomer wilde ik gewone Vlammers aan bod laten komen die op hun manier aan het knikkeren zijn. Met hun kleine vonkjes zorgen zij voor het vlammend geluk van anderen. Ik zet hen graag nog eens even op een rijtje.
Maar goede daden stoppen natuurlijk niet na de zomer! Ken jij iemand die de naam van Vlammer waardig is? Lees dan vlug door tot onderaan; dan vind je een link om hem of haar te nomineren!
Zorg dragen voor anderen zit Hedwige Laenen (Vosselaar) in het bloed en als thuisverpleegster is ze het lichtpuntje voor velen. Niemand had verwacht dat zij zélf ziek kon worden. Zij al helemaal niet. Toch kreeg ze vorig jaar de diagnose borstkanker. Deze diagnose haalde haar echter niet naar beneden, in tegendeel. Ze ging ten volle voor haar leven.
Ze bleef zorgen, want ook al ging het fysiek niet altijd even goed, een mentale boost geven lukte haar wél.
Haar hart en hoofd wilden al een tijdje terug aan het werk, maar dat lijf is nog moe van de nawerkingen van de chemo. “Rusten!”, was het advies van de dokters.
Tot er vrijwillige vaccinatoren gevraagd werden om de Covid-vaccins toe te dienen. Dat was voor haar! Ze wilde helpen! Ze kreeg toelating om af en toe een shift als medisch vrijwilliger te werken. Hedwige is enorm blij en dankbaar dat ze als vrijwilliger mag vaccineren om zo haar steentje bij te dragen.
Ook al ziet ze niet meer als de besten, Paula Voorbocht (Essen) breit nog elke dag. En dat zelden voor zichzelf.
Deze 88-jarige Vlammer vindt wat ze doet, maar heel gewoon. Wij vinden dat niet! Door de oogziekte glaucoom verloor ze quasi volledig haar zicht, maar dat houdt haar niet tegen om de breinaalden vast te nemen.
Ze breit nog steeds elke dag voor 'Moeders voor Moeders', een organisatie die zelfgemaakte kleertjes en andere bruikbare spullen inzamelt voor kansarme gezinnen in Vlaanderen.
Wij vinden het supermooi dat ze zich, ondanks haar leeftijd, nog zo wil inzetten voor anderen!
Deze geweldige dame is ook onze persoonlijke Vlammer! Paula is onze grootmoeder, ons 'moeke' en we zien haar ongelooflijk graag! Ze geeft ons het goede voorbeeld, met haar positieve kijk op het leven, haar relativeringsvermogen en haar droge humor.
Ook voor ons breit ze! Als we in de winter een nieuwe sjaal nodig hebben, kunnen we op haar rekenen voor een zelfgemaakt werkje, met veel liefde gemaakt.
Turnhoutenaar Dré Wolput werkte vroeger als bijblijfconsulent bij ACV Kempen en hij was rechter in sociale zaken op de arbeidsrechtbank. Na een loopbaan van 41 jaar zou hij nu toch wel mogen genieten van de rust hé!
Genieten doet hij wel, maar hij blijft zich ook engageren. Dit doet hij onder meer via zijn blog, waar hij al provocerend zijn verontwaardiging van zich afschrijft.
Dit maakt dat hij regelmatig te maken krijgt met negatieve reacties, maar Dré is meer dan de dingen die hij schrijft. Hij kreeg zijn portie miserie wel te verwerken en hij verloor zijn eerste vrouw aan ALS. "Je moet eerst negatieve dingen meemaken om dingen scherper te zien. Geluk kan je niet herkennen als je niet eerst ongelukkig bent. Pas dan apprecieer je de kleine dingen."
Die kleine, goede dingen vindt Dré ook dankzij vrijwilligerswerk. Sinds 2013 gaat hij elke dinsdag verse soep maken in de Frisse, het ontmoetingscentrum van vzw Mekanders. Dat was exact wat hij zocht. Dré kookt heel graag, maar ook de doelgroep, mensen met een beperking, sprak hem enorm aan. Hij betrekt zijn gasten bij het soep koken, vraagt wie de worteltjes wil kuisen, wie wil afwassen,…Tussendoor slaat hij met iedereen een babbeltje.
"Vrijwilligerswerk heeft zeker zijn meerwaarde in de maatschappij, maar ook voor mij persoonlijk biedt het een meerwaarde. Ik geniet van het helpen en van het samenzijn. Het enige wat ik tijdens de lockdowns echt heb gemist, zijn die wekelijkse babbels met de gasten en de begeleiders."
De 24-jarige An Goossens (Roosendaal) is een bezige bij. Ze combineert een voltijdse studie, met een studentenjob, turnen én training geven aan de kleinste gynmastjes. Je zou denken dat ze uren tekort komt. Maar niets is minder waar.
Daarnaast geeft ze als vrijwilliger Nederlandse les aan nieuwkomers in Nederland. Van kloklezen tot eten bestellen op restaurant. An leert het hen allemaal. "Als nieuwkomer in een land komen waar je de taal en de gewoonten niet kent, is niet eenvoudig en geeft geen veilig gevoel", vertelt An.
Dankzij de taallessen van An krijgen nieuwkomers ook de kans om zich te ontwikkelen in een maatschappij die voor hen vaak onbekend is.
“De dankbaarheid die deze mensen uitstralen; het geeft zo veel voldoening. Beseffen dat je hen helpt om hier een beter leven te creëren, het is een bron van voldoening. En daar offer ik graag mijn laatste beetje vrije tijd voor op.”
De twee broers Maarten en Matijs Evens uit Antwerpen zijn twee handen op één buik en samen trekken ze er geregeld op uit: op café of zomaar wat kwajongensstreken uithalen. Eén ding maakt hun broederband toch uniek: samen bloed geven. Geregeld trekken ze samen naar het Rode Kruis, want met een kwartiertje van hun tijd kunnen heel wat levens gered worden. Voor hen lijkt het maar iets kleins, maar voor velen maakt dit hét verschil. Met een totaal van 35 bloeddonaties hebben ze al heel wat liters op de teller staan. En alsof dat nog niet genoeg is, gaat Matijs ook plasma geven, momenteel al 20 keer. Terechte Vlammers dus!
Heel Turnhout en omstreken leerde de gepensioneerde bakker Herman Verstraelen kennen toen hij in 2008 voor het Fata Morgana-programma 13.000 koekenmannetjes maakte. Het bakkersberoep is aan het uitsterven en daar wil Herman iets aan doen. Dankzij zijn kook-en bakcursussen bij De Meerloop en Dinamo kan hij zijn kennis én zijn liefde voor de bakkersstiel doorgeven aan anderen. "Specialiteiten waar bakkers nu geen tijd meer voor hebben, leren wij nu aan de mensen aan. En zo gaat er niks verloren, ook geen recepten van 60 jaar geleden." Koken is niet goochelen. Iedereen kan dat leren, als je maar genoeg oefent. "Je hebt maar één ding nodig om te kunnen koken, en dat is een goede wil! Iedereen kan het dus, als je maar wil." Herman en zijn vrouw Maria zijn blij dat ze hun passie nu kunnen doorgeven aan anderen en zo anderen blij kunnen maken!
Met zijn elf jaar is Sil de jongste Vlamdrager is ons rijtje. Hij is altijd een jongen geweest met een eigen mening en voorkeur qua kledingstijl en mode. Zo besloot hij twee jaar geleden zijn haar te laten groeien, want dat was cool vond hij (en dat vonden zijn ouders ook!) Het werd steeds langer en op een bepaald moment zei hij dat hij zijn haar wou schenken aan mensen die kanker hebben en hun haar verloren. Af en toe kreeg hij wel eens te horen dat zijn haar nogal lang werd, of ze spraken hem aan met ‘jongedame’. Ook kreeg hij opmerkingen als 'je lijkt precies op een meisje!', maar dat deerde hem niets. Hij lag er niet van wakker, want hij had een mooi doel voor ogen.
Hoe stoer is dat! Je eigen koers varen met tegenwind en dat op elf jaar!
Op het einde van het schooljaar had hij net voldoende gespaard en liet hij zijn lange lokken knippen. Hij wou ze schenken aan Bob van Thuis of aan de vorige poetsvrouw, die beiden (oké Bob niet écht!) strijden tegen kanker. Een échte Vlammer dus!
De 15-jarige Keony Breugelmans past ook helemaal in ons rijtje van Zomer Vlammers, want met iets heel kleins, wil zij een verschil maken voor kinderen en jongeren met psychische problemen.
Elk jaar zet zij zich in voor Rode Neuzen Dag. Sinds 2015 helpt Rode Neuzen Dag ons stilstaan bij de weerbaarheid van jongeren. Samen met heel Vlaanderen zamelen ze geld in voor projecten die jongeren mentaal sterker maken.
Ook Keony wil haar steentje hieraan bijdragen. Zelf werd ze vroeger gepest en ook nu kampt ze, mede door haar autisme en hoogsensitiviteit, met moeilijkheden. Opgroeien is niet voor iedereen even eenvoudig...“Ik wil daarom heel graag andere jongeren met psychische problemen helpen, omdat ik weet hoe het voelt als je niet altijd gelukkig bent. Ik wil laten zien dat erover praten helpt.”
Creatieve Keony verkoopt zelfgemaakte sieraden zoals armbandjes, maar ook handgemaakte tassen, gelukspoppetjes, kaatsen en knuffeltjes. “Ik vind het heel fijn om er mijn eigen ding van te maken. Elk item is daardoor iets unieks.”
Keony hoopt zoveel mogelijk geld in te zamelen voor Rode Neuzen Dag. De sieraden zijn te koop vanaf 3 euro. “Ik wil alvast iedereen bedanken die iets wil kopen van mij!”
Ik woon in een warme gemeente en daarom als laatste Vlammer: Vosselaar voor Vosselaar.
Ik ben Vlamdragers gestart omdat ik wilde tonen dat er zoveel mensen zijn die iets goeds doen om htukje van de wereld iets beter en mooier te maken. Zij staan zelden in de spotlight, want daar is het hen niet om te doen. Het zijn gewone mensen, die buitengewone dingen doen, want ze maken door hun kleine een groot verschil voor iemand anders.
Heel het dorp zamelde onder de naam ‘Vosselaar voor Ilse’ zo'n 35.000 euro in om een dure operatie bij een gespecialiseerde dokter in Amerika (St Louis) te betalen. Ondertussen is Ilse (relatief) goed hersteld en werd ze mee ambassadrice van ‘Vosselaar voor Vosselaar’.
“Ik ben dankbaar dat ik nog een leven heb, terug wat kan genieten en mijn kinderen kan zien opgroeien. Ik was totaal overdonderd door de inzamelactie die voor mij op poten werd gezet. Het feit dat we ons enkel moesten concentreren op de operatie en het herstel en dat de financiële zorgen werden weggenomen was een hele opluchting. Het warme gevoel dat ik ervaren had bleef steeds nazinderen en daarom wilde ik iets terugdoen.”
Ilse beseft heel goed dat zij geluk had met een topteam vrienden die meteen in actie kwam, maar niet iedereen kan dit ervaren en daarom wil ze anderen in nood ook verder helpen.
“Ik kan nooit teruggeven wat anderen voor mij betekend hebben, maar ik wil het wél proberen! Wij geloven dat we met de solidariteit en warmte van onze gemeente elkaar kunnen helpen. Zo doneerden we al een royaal bedrag aan de Funfabriek en hielpen we een gezin dat na een huisbrand alles kwijtraakte, zowel financieel als met de nodige huisraad
Wie is jouw Vlammer?
Laat het ons weten!
Vermeld erbij wie zo’n nominatie verdient en waarom.
Wij maken er een mooi briefje van, verrassen hem of haar én hij/zij krijgt een uniek plekje in onze Vlammersgalerij!