Ik herinner het me nog alsof het gisteren was: begin twintig was ik toen ik online een Engelstalige publicatie over hoogsensitiviteit las van Elaine Aron (HSP = HoogSensitief Persoon). Zittend aan de keukentafel van mijn ouders zat ik als verdoofd alle letters op het scherm in me op te nemen. Alles rondom mij verstomde en de tijd bestond niet meer. Alles wat ze beschreef leek een beschrijving van mezelf te zijn. Voor de eerste keer in mijn leven voelde ik alle puzzelstukjes op zijn plaats vallen.
De maanden die erop volgden ben ik me gaan verdiepen in het werk van E. Aron en ik las alles van haar wat ik maar te pakken kreeg. Eindelijk kreeg ik vat op mijn eigen denken en handelen. Mijn hele leven lang ben ik afgerekend geweest op mijn té emotionele manier van reageren. Door andere kinderen, maar ook door leerkrachten en andere volwassenen. Ik was een lief en plichtsbewust kind, maar ook verlegen en ik vond niet direct aansluiting bij ´groepjes´. Daarnaast was ik eveneens het overgevoelige en het rare kind dat soms dramatisch uit de hoek kon komen. Hoe dikwijls heb ik moeten horen: “Zou je al niet beginnen huilen?”, of “Doe eens normaal, dramaqueen!”
“Ik voelde me zolang zo onbegrepen. Hoeveel kinderen lopen er ook met dat gevoel rond?”
Ik ging studeren, haalde een bachelor in onderwijs en runde al acht jaar een semi-groot kinderdagverblijf toen ik doorhad dat ik méér wilde. Ik heb me heel lang onterecht zo onbegrepen gevoeld. Hoeveel kinderen lopen er nu ook zo rond? Ik besloot dat ik me wilde verdiepen in hoogsensitiviteit en zo een verschil wilde maken. Ik volgde een kindercoachopleiding en ik specialiseerde me in HSP. Het échte Eureka!-moment kwam eigenlijk pas in 2016, toen ik een opleiding bij Professor Dr. Elke Van Hoof volgde. Van haar leerde ik hoe een HSP brein verschilt van een ‘gewoon’ brein en hoe het komt dat we momenten hebben waarbij we enkel en alleen nog vanuit onze emotie reageren. Sindsdien giet ik deze info in een makkelijk behapbare versie en informeer ik hiermee mensen.
In mijn HSP-praktijk ‘Het Nestje’ (erkend door HSP Vlaanderen) begeleid ik vooral gezinnen met kinderen, al komen er ook volwassenen bij me op consult. Doordat ik het hele traject ook zelf bewandeld heb, kan ik mijn theoretische kennis onderbouwen met doeltreffende tips. Ik vind het mijn plicht om de kinderen hoogsensitiviteit te leren ervaren als een zegen en niet als een vloek.
Ik zet alles op alles om hen te leren waar hun mogelijke valkuilen liggen en hoe ze hiermee om moeten gaan. Ik ben immers zelf in alle mogelijke valkuilen getrapt! Als ik na een traject hoor dat er rust gekomen is in een gezin of nog beter, rust in hun hoofd: dan ben ik écht gelukkig.
Ondertussen kunnen ouders met een gevoelige baby ook bij me terecht voor begeleiding. Daarmee werd ‘Het Nestje Baby Spa’ een feit: ik leer ouders hoe ze een ontspannende babymassage kunnen geven en laat hun kleintjes al drijvend genieten in een speciaal hydrotherapiebad.
Het hoogsensitieve loopt als een rode draad door mijn leven, zowel privé als professioneel. Onverwachte knuffels of geschreven boodschapjes van mijn kinderen, diepgaande gesprekken met een vriend of vriendin bij het vuur of kaarslicht, een leuk nummer op de radio, een vriendelijk gebaar van een onbekende, bloemen in het wild, de geur na een regenbui in het bos,… allemaal dingen waar ik ongelooflijk gelukkig van word. Het tegenovergestelde is er uiteraard ook: verdriet, pijn en zelfs nieuwsberichten komen nog steeds extra hard binnen waardoor ik sneller ‘overprikkeld’ geraak.
Ik ben niet zo goed in grote groepen en drukke massa’s maken me behoorlijk zenuwachtig. Proactief reageren (de nodige voorzorgen nemen voordat het weer zover is) is hierbij van groot belang. No highs without lows dus, maar ik zou mijn hoogsensitiviteit voor geen goud van de wereld willen missen. Het geeft mijn leven dat extra ‘gouden randje’. Het is dat extraatje dat mij ‘mij’ maakt.
❤ mama