Geluksmomentjes opschrijven... Het is bewezen dat dit een mens gelukkiger zou maken. Ik probeer regelmatig even stil te staan bij mijn leven en dan besef ik hoe dankbaar ik ben voor iedereen die dichtbij mij staat. Het is fijn om die kleine momentjes ook op te schrijven, om op een mindere dag te beseffen dat het leven echt wel een klein feestje is.
Als Vlamdragers willen wij ook het goede voorbeeld geven door elke week een persoonlijk verhaal met jullie te delen. Deze week was het weer aan mij. Voordat ik aan mijn blog begon, dacht ik na wat ik wilde vertellen. Wat was dé gebeurtenis van mijn week? Het moment waaruit ik mijn geluk kon halen? Ik kon geen specifiek evenement bedenken. Mijn dagen zagen er vrijwel hetzelfde uit en alles gaat eigenlijk zijn normale gangetje. Maar of ik dan gelukkig ben? Jazeker, absoluut. Want je hoeft toch niet alle dagen iets bijzonder te doen om het geluk te beleven? Volgens mij staan we vaak te weinig stil bij wie we zijn, wat we hebben en wat we doen. En dat is wat ik nu net wél ga doen: stilstaan bij de wondermooie dingen die mijn pad hebben gekruist. Al lijken ze voor de buitenwereld misschien banaal.
En beginnen doe ik met een cliché: mijn goede gezondheid. Als fitte, gezonde jongedame van 24 jaar zag ik mijn fysieke en mentale gezondheid altijd als vanzelfsprekend. Ik kan gaan en staan waar ik wil, en het lijkt allemaal normaal. Maar dat is het niet. Dat besef kwam onlangs toen ik ging hardlopen. Mijn benen voelden als lood en mijn motivatie was enorm ver te zoeken. Toch trok ik, dik tegen mijn goesting, mijn loopschoenen aan. Tijdens het lopen gaat er van alles door mijn hoofd: ik kom tot mezelf, bedenk de meest banale verhalen of ik laat de filosoof in mezelf los. En tijdens deze loopsessie kwam een diep besef: “Waarom ben ik eigenlijk aan het zeuren dat ik loop? Er zijn mensen die niet eens de kans krijgen om zich fysiek in te spannen. Die hun hoofd niet even kunnen leegmaken door een rondje te lopen, wandelen of fietsen. Mensen die de hele dag door afhankelijk zijn van iets of iemand anders… Met deze gedachte in mijn achterhoofd heb ik meer dan ooit genoten van mijn rondje.
Een tweede aspect dat mij gelukkig maakt, zijn de turntrainingen die ik twee keer per week mag geven. Ik hoor het je al denken: “Heu, training geven is toch niks speciaal?”. Voor mij wel, als ik er zo eens goed over nadenk. Zelf heb ik jaren geturnd en het is heerlijk om mijn passie door te geven aan een volgende generatie. Gemotiveerde en getalenteerde kinderen die vol enthousiasme komen trainen, zalig. Het geeft zo’n voldoening om hen iets bij te leren, om hen te zien genieten van hun sport. En dat voel ik met hen mee. Ook al lijkt het voor velen niet uniek, voor mij is elke training anders. En dat maakt het zo speciaal.
Een ander geluk kwam drie jaar geleden mijn leven binnengestapt. Eentje waarvan ik nooit had durven hopen dat het tot op vandaag nog deel zou uitmaken van mijn wereld. Maarten, mijn toeverlaat, beste vriend en ondertussen ook mijn tweede ik. Toen we onlangs definitief gingen samenwonen, besefte ik meer dan ooit dat ik maar beter blij mag zijn met een relatie als deze. Iemand tegenkomen die je door dik en dun steunt, met wie het soms dondert en bliksemt maar met wie ik nadien ook meteen weer kan lachen en zwanzen, met wie ik de rest van mijn leven zou willen delen… Het is niet vanzelfsprekend, al lijkt het soms van wel.
En ten slotte mag ik een hele belangrijke niet vergeten: mijn mama. Ik heb ze niet zelf kunnen kiezen, maar wat ben ik blij dat ik haar dochter mag zijn. Ondertussen zorgt zij er al 24 jaar lang voor dat ik een warme thuis heb, niks tekort kom en alles kan doen wat mij gelukkig maakt. Net als bij de meeste moeder-dochterrelaties botst het wel eens en lijkt het kot te klein, maar de liefde en warmte die ik al die jaren meekreeg, maken dat kibbelen zeker en vast goed.
Dat alles, en natuurlijk nog zo veel meer maakt mij enorm gelukkig. Moraal van dit hele verhaal: focus af en toe op wat je wél hebt, in plaats van steeds de gebreken te benadrukken. Het geluk zit in de kleine hoekjes, maar als we er bewust bij stilstaan, komt het snel jouw kant op. We hebben en zijn vaak meer dan we denken. Doe net als ik, en schrijf eens alle aspecten uit jouw leven op. Je wordt er instant gelukkig van.
