Heeft de wereld dromers nodig om vooruit te kunnen of hebben we massaal de utopie van een betere wereld doodverklaard? Visionair Simon Luyts, één van de gezichten achter de Post Corona Movement, droomt van een constructieve verandering en het blijft niet bij dromen alleen. Deze maand organiseert hij een Nieuwe Wegen Wandeltocht, met de focus op verbinding en het verzamelen van dromen die in actie omgezet kunnen worden. The sky is not the limit, want hij mobiliseert zelfs ons Koningshuis.
Op welke manier probeer jij de wereld een beetje mooier te maken?
"Met onze Post Corona Movement willen we alle toekomstdromen die in deze tijden naar boven zijn gekomen, bundelen om ze later waar te maken. Tijdens Corona stond het leven voor velen even stil. Het was hét moment om na te denken over onze dromen en we wilden mensen aanmoedigen om die dromen ook te delen. Iedereen heeft dromen, maar er was geen platform om die te delen. Dat is er nu wel en hiermee kunnen we samen van droom tot actie gaan.
Ik heb enkele jaren geleden een voettocht naar Compostella gestapt, en wat was dat een prachtige ervaring! Het is nog niet duidelijk waar we als samenleving naartoe moeten gaan. Een wandeltocht is dan wel een leuke manier om te gaan bezinnen.
Bovendien organiseer ik De Nieuwe Wegen Wandeltocht. Dat is een voettocht van elf dagen rond Brussel. We starten 20 juli en onderweg ligt de focus op het samenzijn en het uitwisselen van gedachten. Tegelijk zou ik graag in dialoog gaan met voorbijgangers en dromen verzamelen van mensen die anders niet gehoord worden. Ik wil inspireren en geïnspireerd worden door wat er leeft aan dromen in Vlaanderen. Ik heb ook niet alle antwoorden, maar door te vertragen komen, al stappend, wel nieuwe inzichten naar boven borrelen. Als hoogtepunt hebben we een brief naar onze Koning geschreven met de vraag of hij ons met onze dromen wil ontvangen."
“Als je ziet hoe wij omgaan met onze grondstoffen, met de natuur, dieren, andere culturen…Dit werkt zo niet meer.”
Wat doe je om zelf gelukkiger te zijn?
"Ik voelde me vroeger soms een stukje opgejaagd wild. Tijdens Corona stond de trein ineens stil. Het was niet zo dat ik er ineens uit kon springen, maar ik vroeg me wel af waar ik naartoe aan het gaan was. De leegte van mijn agenda zorgde ervoor dat ik dingen in vraag ging stellen. Alle crisissen die opkomen getuigen van een bepaald wereldbeeld dat niet meer werkt. Als je ziet hoe wij omgaan met onze grondstoffen, natuur, dieren, andere culturen… Er is niet veel verbeelding nodig om te beseffen dat dit het niet gaat zijn.
Ik heb met een diploma burgerlijk ingenieur een technologische achtergrond, maar technologie alleen kan de oplossing niet zijn. We moeten beseffen dat, als we niet onze relatie met de anderen en met de natuur gaan herdefiniëren, technologie alleen geen volledige oplossing zal bieden. Ik ben een dromende realist. Cultures of Change, het bedrijf waarmee ik workshops, training en coaching geef, is ontstaan uit een droom en een visie. Ik ben er namelijk van overtuigd dat een samenleving waarin we echt met elkaar in verbinding kunnen gaan, waarbij we onze maskers kunnen laten vallen en elkaar echt mogen ontmoeten, mogelijk is. Als we willen, kunnen wij als mensen echt samenwerken."
“In deze chaotische tijden kunnen mooie dingen ontstaan. Daarin geloven en daaraan werken, daar word ik blij van”
Wat is voor jou de definitie van geluk?
"Voor mij persoonlijk is er een verschil tussen geluk en levensvreugde. Levensvreugde is een kracht dat van binnenuit komt, iets dat in mij zit. Geluk heeft veel te maken met de buitenwereld: matchen de externe omstandigheden met mijn eigen verwachtingen? Het zonnetje schijnt dus ik ben gelukkig, of het regent en ik voel me down. Maar je kan factoren zoals het weer niet controleren en dat moet je accepteren.
Je hebt enkele basisvoorwaarden nodig om gelukkig te zijn, maar daarnaast heeft geluk veel te maken met je eigen interpretatie van een situatie. Het is niet dat ik altijd even vrolijk rondloop, maar ik probeer me wel bewust te zijn van de verschillende facetten in mij (de doener die vooruit wil, de dromer, het kind dat vanuit zijn machteloosheid reageert…) die soms op een andere manier kunnen reageren. Geluk is dan elk aspect van jezelf te accepteren en te omarmen en tevreden zijn met wie je bent."
“De wereld heeft dromers nodig die verder durven kijken dan de huidige patronen.”
Hoe kun je anderen een dosis geluk geven?
"Cultures of Change is iets dat mij drijft en mij veel energie geeft. Ik wil mezelf niet in een helpersrol steken, maar ik probeer wel dingen aan te reiken aan mensen. Ik hoop dat dit anderen ook de energie geeft om iets aan te pakken. Vanuit de Post Corona Movement proberen we het positieve te benadrukken: iedereen kan op zijn of haar manier een verschil maken. Optimisme is de basis van alles. De wereld heeft dromers nodig die durven verder kijken dan de huidige patronen. Dromen kunnen realiteit worden als je de juiste mensen en de juiste energie hebt. Ik vind het jammer dat dromers worden afgeschilderd als naïevelingen, want dromen is altijd de eerste stap."
Als je een magische pil zou hebben waarmee je het leven van je dromen zou kunnen leiden, hoe zou je leven er dan uit zien?
"Ik denk wel dat ik een magische pil kan gebruiken. Een deel van mij zou graag wat aanzien en macht hebben, zodat ik meer impact kan hebben om de samenleving mooier te maken. Een ander deel van mij weet dat, als ik mijn visie door zou drukken, dit een onderdrukking zou zijn voor anderen. Welk gevoel zit daar onder? Dat is er durven zijn en mezelf de toestemming geven om gewoon helemaal mezelf te durven zijn. Daar heb ik eigenlijk geen pil voor nodig.
Ik geloof heel sterk in mijn ideeën, maar mijn hoofd moeit zich soms te hard. Dat stemmetje in mijn hoofd dat dikwijls kritiek geeft, weerhoudt me ervan om voluit voor mijn dromen te gaan. Ik zou meer verbinding moeten voelen met mijn eigen potentieel en het zou heel gemakkelijk zijn als ik hiervoor gewoon een pilletje kan nemen. Maar ergens weet ik wel dat ik daarvoor geen pil nodig heb. Het zit al in mij, het is gewoon nog zijn weg aan het zoeken en dat is helemaal oké."
“Ik besef dat het leven een meerwaarde krijgt als je meer gaat voelen, ook al vloek ik hier soms op”
Wat is het beste advies dat je kan geven aan anderen?
"Dat hangt eigenlijk af van de persoon die voor je staat. Advies probeer ik enkel te geven als het gevraagd wordt, anders komt het toch niet binnen. Maar als ik kijk naar mijn eigen zoektocht, dan zou ik zeggen: accepteer jezelf!
Ik ben altijd redelijk zoekend geweest naar de zin van het leven. Tot ik eens een retraite van drie maanden gedaan heb, met veel meditatiestiltes. Ik ben toen met mijn hoofd tegen de muur gelopen. De stap zetten van het hoofd en een halve meter zakken naar het hart, was voor mij een gigantisch moeilijke, maar wel een hele belangrijke om voluit te kunnen leven. Ik weet wel dat het leven een meerwaarde krijgt door meer te voelen, al vloek ik er soms op. Eigenlijk is mijn advies dus ook voor mezelf: accepteer jezelf en durf te gaan voor je dromen! Want een samenleving die enkel gebouwd is op rationeel denken, dat werkt niet."
Wat is het grappigste/leukste/mooiste dat je deze week hebt meegemaakt?
"Ik heb deze week een online meeting gehouden over mijn stappentocht. Verschillende mensen die elkaar niet kenden, kwamen samen om te brainstormen over hoe het zou kunnen zijn en daar kwamen heel wat creatieve ideeën uit. Dit gaf mij het besef: het kan wel hé. Mensen verbinden en samen dingen creëren, dat is heel leuk en boeiend."
Wat zou je het liefste veranderen in deze wereld?
"Ik zou graag in een samenleving leven waarin de mensen authentiek zijn en meer in verbinding staan met elkaar. Als we echt met elkaar verbonden zijn, ons durven laten raken door de ander en met een open hart in de wereld staan… Wat een gigantisch verschil zou dat geven! Het probleem is dat mensen soms weinig in vraag stellen en niet verder kijken dan hun eigen visie. Ze doen dat een stukje vanuit angst, omdat ze voelen dat hun identiteit in vraag wordt gesteld. We proberen onszelf te beschermen, maar dat zorgt er ook voor dat we de ander niet binnenlaten. Ik heb zelf heel wat verdedigingsmechanismen, maar ik merk meer kleur in mijn leven wanneer ik die loslaat en zowel vreugde als pijn meer binnen laat komen.
Ons openstellen voor de ander moet op een veilige manier gebeuren. Ik droom ervan dat er in onze samenleving meer veilige ruimtes gecreëerd worden waarin dit mogelijk is. Is dat Utopia? Misschien wel. Op collectieve schaal staan we daar nog ver af, maar het kan al wel in kleine groepen. Mijn drive is om meer van die plekken mogelijk te maken.
“Ofwel gaan we ons als mens uitroeien, ofwel gaan we een bewustzijn switch moeten maken”
We leven met meer en meer op deze aardbol, terwijl onze middelen beperkt worden. Er moet wel een wedergeboorte zijn. We zijn allemaal deel van dit veranderingsproces en de vraag is of we bewust onze rol hierin willen opnemen."
Noem één ding wat je graag zou doen, maar nog niet gedaan hebt: wat houdt je tegen?
"Ik zou eens heel graag een diepe dialoog willen begeleiden in het Vlaamse Parlement. Een gesprek waarbij ze niet alleen luisteren naar droge cijfers en op basis van die cijfers een beslissing gaan maken, maar een gesprek waarbij je echt de stem van de ander hoort. Waarbij je door elkaar geraakt wordt en meer gaat voelen als mens. Nemen mensen betere beslissingen als ze meer in verbinding staan met hun hart? Misschien wel. Mijn gebrek aan ervaring en netwerk houdt me tegen. Ik heb wel ervaring om gesprekken te leiden, maar niet op dit niveau. Maar binnen een paar jaar zie ik mezelf dit wel doen. Dat is een thema dat wel in mij leeft: mezelf durven laten zien en het hoeft niet perfect te zijn."
Meer informatie: http://nieuwewegenwandeltocht.be en www.culturesofchange.com