top of page
Foto van schrijverWendy Luyks

Dromen, spoken en vlammetjes

Bijgewerkt op: 7 jan.

Waar 2020 voor mij het jaar was waarin ik mijn spoken en dromen leerde kennen, was 2021 het jaar waarin ik ermee aan de slag ging. Hoe meer ik ontdekte over mezelf, hoe beter ik mijn eigen vlam voelde branden. Dat was spannend, mooi én pittig. En ik kan niet wachten om te ontdekken wat 2022 zal brengen!



Ik ben een dromer. Als klein meisje liep ik altijd rond met mijn hoofd in de wolken, soms tot grote frustratie van anderen. In mijn hoofd beleefde ik grootse avonturen en maakte ik de wereld een betere plek voor iedereen. Een beetje zoals de Troetelbeertjes deden. Een ontmoeting met hen stond dus met stip op nummer 1 in mijn dromenlijstje. Wie zegt dat dromen realistisch moeten zijn?!


Ik werd ouder en dat kleine meisje met grootse dromen leerde dat er in het échte leven geen Troetelbeertjes zijn die de wereld in één, twee, drie wat mooier maken. De dromer in mezelf raakte ondergesneeuwd terwijl ik probeerde overeind te blijven. Jaren gingen voorbij, maar wat ben ik blij dat ik haar heb teruggevonden!


En nu heb ik geen schrik meer om te zeggen: ik ben een dromer. Want ja, dat is wat ik ben. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de ‘dromenvanger’ een centrale plaats kreeg bij Vlamdragers. Dromenvangers zijn mensen die geloven dat het anders én beter kan. Ze vangen hun dromen en ze gaan ermee aan de slag.


Het voorbije jaar was er eentje van herkenning, want we zijn met veel. Dromenvangers. En telkens ik er eentje ontmoette of beter leerde kennen, maakte mijn hart een sprongetje. Eén voor één kunnen wij een verschil maken voor iemand anders, maar samen: oh boy, samen kunnen wij alles realiseren! Kun je je voorstellen hoeveel warmte al die kleine vlammetjes geven?


En jij... Voel jij ook dat vuur in jou branden?


We gaan dromen vangen, maar dat wil niet zeggen dat we onderweg geen spoken tegenkomen... Misschien is een dromenvanger altijd wel een beetje een spokenjager ook. Dat geldt voor mij alleszins. Ik ben bang van zoveel dingen! Mijn grootste schrik is misschien wel: niet kunnen zijn waarvoor ik hier op de aardbol ben gezet.


Misschien heb jij het voorbije jaar wel je dieptepunt bereikt. Of misschien heb je het gevoel dat er iets niet klopt en wil je gewoon terug voelen waarom je leeft. Ik voel je. Zelf liep ik in alle mogelijke valkuilen en ook ik voelde de diepe wanhoop en verdriet die daarmee gepaard ging.


Tot ik ermee aan de slag ging en mijn vlamkindje geboren werd. Vlamdragers voegt dat tikkeltje meer zin aan mijn leven toe. En dat was net wat ik nodig had! En ik hoop dat het ook jou helpt. Want wat je moet weten over spoken: ze houden dromen klein. En het is aan ons om daar iets mee te doen.


Voel waar je hart van gaat zingen en ga ervoor! Of je nu droomt van een eigen zaak, een wereldreis of meer quality time met je gezin: kies voor vuur. Maak jouw dromen van 2021 waar in 2022, want het zijn net die kleine vonkjes die het vuur in ons doen branden!


Hoe cliché het ook klinkt: het zit écht in de kleine dingen. Die kleine geluksmomentjes voegen warmte toe aan je dagen en ze zijn er elke dag. Zet je hart wagenwijd open en help elkaar, want ook jij kan met iets heel kleins iets betekenen voor de ander. En zo vang je dromen en verjaag je spoken voor anderen.


En ik sta hier, naast jou. Als een dagelijkse reminder dat we kunnen zijn wie we écht willen zijn, met al de angsten die daar bij horen. Laten we leren onze spoken te omarmen, zodat ze ons niet tegenhouden. Laten we gaan voor verbinding. Heel het gat in je hart en beleef er veel plezier aan!


We gaan ervoor, samen. En dan nu: CHEERS!


Liefs, Wendy

59 weergaven1 opmerking

Recente blogposts

Alles weergeven

1 Comment


Dré Wolput
Dré Wolput
Jan 02, 2022

Geluk en je gelukkig voelen is veel meer dan een droom. Het is een samenhang ook met je partner, je kinderen, je vrienden. Toen mijn 'Jeke' in 2004 de diagnose A.L.S. kreeg, waaraan ze trouwens twee jaar later zou sterven was geluk plots onbestaande. Het leek me toen ook onmogelijk, ooit nog dat geluk te kunnen beleven...Tot ik drie jaar later mijn 'Rita' leerde kennen en onze harten zich langzaam maar zeker voor mekaar openden. Opnieuw gelukkig zijn, genieten van elke dag, van elke dag een 'feest' maken...het bleek dan toch nog te kunnen. Zo was het vorig jaar en de jaren voordien en zo zijn we ook dit nieuwe jaar weer begonnen. Met blij en gelukkig te zijn dat…

Like
bottom of page