Jij, die zich afvraagt of ‘ie de enige is die
zich zorgen maakt
’s nachts ligt te woelen
het nieuws hoort en de oren wil sluiten
de beelden ziet en liever wegkijkt
telt, hertelt en nog eens telt.
Aan jou is mijn antwoord:
Nee, je bent niet alleen
(we zijn op z’n minst met twee).
Ik weet, voel en geloof
dat het moment van loslaten daar is
dat er vreugde ligt achter het punt van overgave
dat het de vorm is die we los te laten te hebben
met alle verwachtingen en invullingen.
Jij die
twijfelt
zich onzeker voelt
bang is om uit de toon te vallen
blijft scrollen, op zoek naar connectie en herkenning.
Aan jou zeg ik:
Ik weet, voel en geloof
dat je in jouw kern weet wat je te doen staat
en wat jij bij te dragen hebt aan de wereld
dat verlichting zich vonk per vonk verspreidt
tot de hele wereld oplicht.
Jij die
bang vooruitblikt
zich vragen stelt over de wereld van morgen
het tromgeroffel van naderend onheil denkt op te vangen.
Aan jou zeg ik:
Ik weet, voel en geloof
dat het leven zich beweegt in een voorwaartse, opwaartse spiraal
en zich ontvouwt bij elke stap die je zet.
Ik weet, voel en geloof
dat liefde het begin, het midden en het einde is
dat het gaat om vertrouwen
in jezelf
en
in de ander.
Lieve jij, die zich soms zorgen maakt.
Aan jou zeg ik:
Je
bent
nooit
alleen.
Sofie